Van Rotterdam naar Her Berg is 1300 km. Chris deed dat vol-elektrisch!
Press here for English version (en scroll naar beneden voor een actiefoto van Chris)
De gang van zaken omgegooid. Het einde van een relatie. Geen gezamenlijke vakantie meer. Druk op het werk. Dan maar de zomer doorwerken en me verliezen in mijn to-do lijstjes. Maar ontspanning is wel belangrijk. Rust heeft iedereen van tijd tot tijd nodig. Dus toen ik voorbij het mailtje van Anne over de creatie van Her Berg scrolde, viel er een kwartje; dat zou wel eens een mooie vakantie kunnen zijn. Lekker van huis weg, weg van m’n werk en met een duidelijk doel voor ogen.
Na een enthousiaste reactie op de vraag of ik mee kon helpen en een eerste kennismaking was het besluit snel definitief. Begin oktober ging ik naar Zweden om twee weken te helpen het dak te isoleren. Kleine extra uitdaging: eind september zou ik mijn nieuwe lease auto krijgen, een vol elektrische. En van Rotterdam naar Her Berg is het 1300 km rijden. Dat zou, met een auto die op een volle accu 350 km kan rijden en vervolgens 11 uur aan een laadpaal moet staan, een lange rit worden.
Na wat rond zoeken op internet was al snel een gat in de lange reis gevonden: de boot van Kiel naar Göteborg. ’s Avonds om zes uur de boot oprijden en ’s ochtends, mét 9 uur slaap, een paar honderd kilometer verder. En de reis opgedeeld in een stuk van 600 km en 350 km. Nog steeds te veel om op een volle lading te halen, dus onderweg zal er bijgeladen moeten worden. Nu hebben elektrische auto’s vaak ook de optie tot snelladen. Het is wat duurder, maar wel de enige mogelijkheid om in afzienbare tijd weer wat kilometers verder te kunnen komen.
Even wat technische termen: vanuit benzine of diesel auto’s zijn we gewend om het verbruik van een auto uit te drukken in aantal kilometers dat je per liter kunt rijden (bijvoorbeeld: hij rijdt gemiddeld 1 op 12). De inhoud van de tank is uitgedrukt in liters. De snelheid waarmee je de tank kan vullen wordt nooit bekeken want dat is altijd binnen een paar minuten gepiept. Voor een elektrische auto zijn de termen anders. Daar gaat het verbruik in kilowattuur (kWh) per 100 kilometer. Een kilowattuur is eenvoudigweg een uur lang 1 kilowatt (kW) aan vermogen gebruiken. De inhoud van de ‘tank’ gaat in kWh en de snelheid waarmee je de ‘tank’ kan vullen wordt in een keer wel van belang. Dit kan gerust meerdere uren duren.
En dan wat rekenwerk: De balans voor een lange rit met een elektrische auto gaat over het vermogen dat je gemiddeld tijdens het rijden verbruikt en het vermogen dat je erin kan stoppen tijdens het snelladen. Tijdens mijn reis was het gemiddelde vermogen dat de auto gebruikte 18 kW. Na een uur lang rijden had ik dus 18 kWh gebruikt. Tijdens dat uur had ik ongeveer 100 km gereden. Na 2,5 uur had ik dus 45 kWh (18*2,5) verbruikt en 250 kilometer gereden. Snelladen kan meestal met een vermogen van 45 kW. Na een uur snelladen was er dus weer 45 kWh in de accu bijgeladen. Kortom, na 2,5 uur rijden moest ik 1 uur pauzeren.
Dat allemaal goed en wel, maar dan moet er natuurlijk na die 2,5 uur rijden wel een snellaadpaal zijn. En die staan helaas (meestal) nog niet op de borden aangegeven en zijn ook nog niet zo veel te vinden als tankstations. Maar gelukkig bestaan er wel al meerdere apps die alle info verzamelen over de laadpalen die er in Europa zijn. Ik had het van tevoren al een beetje bekeken, maar in de praktijk lukt het prima om onderweg de app te openen, de eerstvolgende snellaadpaal op de route te zoeken en deze vervolgens als tussenpunt toe te voegen.
Maar ja, dan wordt het tanken vervolgens wel een andere ervaring. Bij mijn vorige auto, een diesel stationwagen, was ik gewend om na vijf minuten tanken weer de snelweg op te draaien en een paar honderd kilometer verder te rijden. Nu werd het tanken een ‘verplichte’ lange pauze. Parkeren, kabel aansluiten, laadpaal activeren en wachten maar. Even naar het toilet, kop koffie en wat lunch halen en dan in de auto wat Netflix kijken. Want voor een uur geparkeerd staan met draaiende motor hoef je je niet te schamen. Er loopt niks onnodig te draaien of te ronken in een elektrische auto, terwijl de radio en verwarming het gewoon doen tijdens het laden. Zo ging de tijd elke keer prima voorbij en kon ik uitgerust aan het volgende stuk beginnen.
Conclusie; na 2 dagen reizen kwam ik, 1300 kilometer verder, middenin de bossen aan de oostkust van Zweden aan. Daar was men al druk bezig om het dak van een oud huisje te renoveren. Ik kon niet wachten om te beginnen en had daar ook alle energie voor. Volgens mij stond ik binnen vijf minuten al te klussen.
Gastblogger Chris Rademakers
